Reforma Krajowego Systemu Cyberbezpieczeństwa w Polsce

30.04.24r.

Nowelizacja Ustawy o Krajowym Systemie Cyberbezpieczeństwa w Polsce jest niezbędna dla dostosowania do nowych wyzwań w cyberprzestrzeni i standardów unijnych.

Wstęp do Nowelizacji Ustawy o Krajowym Systemie Cyberbezpieczeństwa

W Polsce od 1 sierpnia 2018 roku funkcjonuje ustawa o Krajowym Systemie Cyberbezpieczeństwa (KSC). W odpowiedzi na dynamicznie rozwijające się zagrożenia w przestrzeni cyfrowej oraz konieczność dostosowania do standardów unijnych, szczególnie nowej dyrektywy NIS2, niezbędne stało się wprowadzenie zmian. Te zmiany są krytyczne dla zapewnienia wyższego poziomu bezpieczeństwa cyfrowego w Polsce oraz harmonizacji z unijnymi regulacjami dotyczącymi cyberbezpieczeństwa.

Dlaczego aktualizacja ustawy jest niezbędna?

Nowelizacja ustawy o KSC jest odpowiedzią na wymogi Dyrektywy NIS2, które wprowadzają istotne zmiany w zakresie identyfikacji podmiotów kluczowych, zarządzania incydentami bezpieczeństwa oraz współpracy międzynarodowej. Aktualizacja ma na celu wzmocnienie ogólnokrajowego systemu reagowania na cyberzagrożenia, co jest niezmiernie ważne w obliczu rosnącej liczby cyberataków na instytucje państwowe i prywatne przedsiębiorstwa.

Kluczowe zmiany i ich wpływ na system cyberbezpieczeństwa

Ministerstwo Cyfryzacji przedstawiło projekt nowelizacji, który wprowadza szereg zmian:

1. Redefinicja podmiotów kluczowych i ważnych

   Nowe przepisy zmieniają kryteria wyznaczania tych podmiotów, co umożliwi bardziej elastyczne i adekwatne do ryzyka podejście do zarządzania cyberbezpieczeństwem.

2. Procedury postępowania z dostawcami wysokiego ryzyka

   Wprowadzenie tej procedury pozwoli na lepszą kontrolę nad dostawcami, którzy mogą stanowić zagrożenie dla bezpieczeństwa narodowego, z możliwością wyeliminowania zagrożeń pochodzących od dostawców takich jak Huawei i ZTE.

3. Wzmocnienie roli zespołów CSIRT

   Zmiany umocnią krajowe i sektorowe zespoły reagowania na incydenty cyberbezpieczeństwa (CSIRT), poprzez nadanie im większych uprawnień i środków do działania.

4. Rozszerzenie zakresu regulacji na nowe sektory

   Włączenie nowych sektorów takich jak zarządzanie odpadami czy sektor żywnościowy pozwoli na lepsze zabezpieczenie tych krytycznie ważnych obszarów gospodarki.

Oczekiwane korzyści z nowelizacji

Wprowadzenie proponowanych zmian przyniesie szereg korzyści:

• Zwiększenie odporności na cyberataki

  Poprzez lepsze dostosowanie do międzynarodowych standardów i wzmocnienie krajowego systemu cyberbezpieczeństwa.

• Poprawa współpracy międzysektorowej

  Nowelizacja umożliwi lepszą koordynację między różnymi branżami i sektorami w zakresie cyberbezpieczeństwa.

• Zwiększenie transparentności działań

  Podmioty kluczowe będą zobowiązane do wdrożenia systemów zarządzania bezpieczeństwem informacji, co zwiększy przejrzystość i poziom zaufania w sektorze cyfrowym.

Proces legislacyjny i dalsze działania

Konsultacje publiczne projektu ustawy trwają do 24 maja 2024 roku, co daje społeczeństwu możliwość wpływu na ostateczny kształt regulacji. Ministerstwo Cyfryzacji zapowiedziało, że prace nad nowelizacją mają zakończyć się do końca roku 2024, co świadczy o wysokim priorytecie projektu w agendzie rządowej.

Wyzwania i możliwe przeszkody

Przyjęcie nowelizacji nie będzie wolne od wyzwań. Jednym z głównych problemów może być opór ze strony niektórych sektorów, które mogą być obciążone dodatkowymi kosztami związanymi z wdrożeniem wymaganych zmian. Ponadto, zawsze istnieje ryzyko, że wdrożenie niektórych przepisów będzie opóźnione z powodu technicznych lub biurokratycznych trudności.

Długofalowe implikacje dla bezpieczeństwa cyfrowego w Polsce

Nowelizacja ustawy o Krajowym Systemie Cyberbezpieczeństwa ma potencjał nie tylko do zabezpieczenia infrastruktury krytycznej i danych osobowych obywateli, ale także do wzmocnienia pozycji Polski jako lidera w dziedzinie cyberbezpieczeństwa w Europie. Umożliwi to Polsce skuteczniejsze reagowanie na cyberzagrożenia i lepsze wykorzystanie technologii cyfrowych w rozwoju gospodarczym.
Projekt nowelizacji ustawy o Krajowym Systemie Cyberbezpieczeństwa stanowi kluczowy element strategii bezpieczeństwa narodowego Polski, dostosowujący krajowe przepisy do wymogów dyrektywy NIS2. Przewiduje on szereg istotnych zmian, które mają na celu nie tylko wzmocnienie odporności kraju na cyberataki, ale również zwiększenie efektywności systemu zarządzania cyberbezpieczeństwem. Proces legislacyjny i publiczne konsultacje dają nadzieję na to, że ostateczne przepisy będą wynikiem szerokiego konsensusu, co jest kluczowe dla skuteczności i akceptacji nowego systemu.
Ważne jest, aby wszyscy zainteresowani - od przedstawicieli sektorów publicznych i prywatnych, poprzez ekspertów ds. bezpieczeństwa, aż po zwykłych obywateli - aktywnie uczestniczyli w procesie konsultacji publicznych. To właśnie zaangażowanie społeczne i fachowa wiedza mogą przyczynić się do stworzenia solidnych i skutecznych przepisów, które będą chronić Polskę przed cyberzagrożeniami na lata.
Reforma Krajowego Systemu Cyberbezpieczeństwa jest nie tylko odpowiedzią na wyzwania współczesności, ale także inwestycją w przyszłość cyfrową Polski. Poprzez współpracę i dialog, Polska ma szansę wypracować model cyberbezpieczeństwa, który stanie się wzorem dla innych państw poszukujących skutecznych rozwiązań w tej dziedzinie.